Adoro te devote

  1. Adóro te devóte, latens Déitas,
    Quæ sub his figúris vere látitas;
    Tibi se cor meum, totum súbjicit,
    Quia te contémplans totum déficit.
  2. Visus, tactus, gustus in te fallitur,
    Sed audítu solo tuto créditur;
    Credo quidquid dixit Dei fílius:
    Nihil hoc verbo veritatis vérius.
  3. In cruce latébat sola Déitas,
    At hic latet simul et humánitas:
    Ambo tamen credens atque cónfitens,
    Peto quod petívit latro poe´nitens.
  4. Plagas, sicut Thomas, non intúeor,
    Deum tamen meum te confíteor,
    Fac me tibi semper magis crédere,
    In te spem habére, te dilígere.
  5. O memoriále mortis Dómini,
    Panis vivus vitam præstans hómini,
    Præsta meæ menti de te vívere,
    Et te illi semper dulce sápere.
  6. Pie pellicáne, Jesu Dómine,
    Me immúndum munda tuo sánguine,
    Cuius una stilla salvum fácere
    Totum mundum quit ab omni scélere.
  7. Jesu, quem velátum nunc adspício,
    Oro fiat illud quod tam sítio:
    Ut te reveláta cernens fácie,
    Visu sim beátus tuæ glóriæ. Amen.
p. 300

Traduzione ritmica

O Gesù ti adoro, ostia candida
sotto un vel di pane nutri l’anima.
Solo in Te il mio cuore si abbandonerà,
perché tutto è vano se contemplo Te.

L’occhio, il tatto, il gusto non arriva a Te,
ma la tua parola resta salda in me:
Figlio sei di Dio, nostra verità;
nulla di più vero, se ci parli Tu.

Hai nascosto in Croce la divinità,
sull’altare veli pur l’umanità:
Uomo-Dio la fede ti rivela a me,
come al buon ladrone dammi un giorno il ciel.

Anche se le piaghe non mi fai toccar,
grido con Tommaso: «Sei il mio Signor»;
cresca in me la fede, voglio in Te sperar,
pace trovi il cuore solo nel tuo amor.

Sei ricordo eterno che morì il Signor,
pane vivo, vita, Tu diventi in me.
Fa’ che la mia mente luce attinga in Te
e della tua manna porti il gusto in sé.

Come il pellicano nutri noi di Te;
dal peccato grido: «Lavami, Signor».
Il tuo sangue è fuoco, brucia il nostro error;
una sola stilla, tutti può salvar.

Ora guardo l’Ostia, che ti cela a me,
ardo dalla sete di vedere Te:
quando questa carne si dissolverà,
il tuo viso, Luce, si disvelerà. Amen.

p. 301